luns, 28 de febreiro de 2022
sábado, 26 de febreiro de 2022
Artigo de Opinión, do Dr. Xosé M.a Dios Diz, Médico especialista de AP de Outes (Febreiro, 2022) #SanidadePublica #MIR #AtenciónPrimaria
É necesario un POIR (Políticxs Internxs Residentes)?
O 29/01/2022, celebróuse o exámen MIR (Médicxs Internxs Residentes). Presentáronse 13.060 licenciadxs en Medicina e Cirurxía e había prazas para 8.188, das cales, de Medicina Familiar e Comunitaria eran 2.336. Quedaron moitxs Médicxs sin praza. Por qué dí Feijoo que non temos Médicxs? Nesta convocatoria (que é anual e estatal), tendrían a posibilidade de ocupar moitas máis prazas, que fan moita falta, para evitar a masificación das consultas de AP e así, poder desconxestionar os Centros de Saúde ao “borde do colapso” (en palabras do ínclito conselleiro de sanidade). Por qué non o fan? Que interése teñen en manter unha AP deteriorándose día a día e favorecendo o beneficio da sanidade privada? Por qué non temos máis Unidades Docentes na Galiza, para poder aspirar a máis prazas?
A resposta pode estar na pouca ou nula preparación das persoas que teñen que administrar as políticas sanitarias. Por ísto, me pregunto si non fará falta o POIR: un exámen despois dunha preparación previa (de 5 anos é a dxs Médicxs, despois de 6 anos de carreira)) para poder exercer na política e saber administrar os recursos, priorizando a xestión do máis importante que temos: a saúde.
Galiza ten un orzamento de 11.000 millóns de euros anuais, que cos 12 anos de goberno de Feijoo fan un total de 132.000 (máis os extras que veñen do estado español e da Unión Europea) e aínda así, a AP sigue na corda froxa.
Nos últimos días, estamos asistindo a un despropósito de medidas dende a consellaría de sanidade, que pasan por contratar Médicxs xubiladxs, Médicxs sin a especialidade de Médicx Especialista de AP (que require 5 anos de especialización), crean unha nova categoría profesional de Médicx que ten que facer tamén gardas (dous postos para unha soa persoa), seguir con salarios de miseria e sin estabilidade laboral, déficit de infraestructuras e material, etc. Todo ísto, é provocado por persoas que intuímos que están preparadas para a xestión, pero a realidade é ben diferente. Temos o Consello Técnico de AP en marcha dende fai 3 anos, con 15 Comisións Técnicas que traballaron a reo para elaborar o Novo Modelo de AP. E que fan? Medidas tomadas polo PP, en contra de todxs e que non resolven nin o primeiro dos problemas da asistencia sanitaria. De verdade que é tan difícil facerlle caso aos expertxs (208 persoas de diferente ideoloxía) para ter un modelo que satisfaga as necesidades dxs administradxs e dxs traballadorxs? Non sería mellor que pasasen antes un exámen (duro, como o MIR) para poder exercer correctamente nos asuntos prioritarios para xs cidadáns/nas.
Si xs Médicxs, Psicólogxs, Enfermeirxs, Químicxs, Biólogxs, Farmacéuticxs, etc. temos que pasar polo tema das Prácticas e do Exámen, por que a xente que nos obriga a facer todo ísto, non pasa tamén un exámen e unha especialización previa, para exercer como políticx e que as decisións que tomen, estén basadas na evidencia e non nos caprichos do “xefe” de turno?
No tema de poñer a exercer a Médicxs sin especialización é como si poñen a operar a un/ha recién licenciadx. Non sabrá, pois non fixo os anos de especialización. Pois o mesmo ocorre en AP, si non te especializaches, non podes exercer: é evidente! Querer resolver os múltiples problemas da AP con “parches” da como resultado que as costuras nótense moito máis que si as solucións búscanse en especialistas de verdade, en xente que sepa por onde vai o Sistema Sanitario Público e como invertir correctamente uns cartos que son de todxs.
Avogo por un POIR, para que a Sanidade Pública na Galiza, sáia deste atolladeiro no que nos meteu as políticas de desmantelamento do PP. Entre todxs, debemos facer cambios importantes e apostar polas conclusións do Consello Técnico de AP que teñen dende novembro do 2020, nun caixón!
We must never give up on peace – Article from Neale Hanvey MP on Ukraine
I hope that none of us want war. The people of Ukraine did not want this bloodshed and the Russian people do not want their loved ones to return home in body bags. This war has been forged and set in course by one man, Vladimir Putin.
I had hoped that diplomacy would work and that the assurances from the President of Russia were honest, but it is clear now they were not and consequently we can put no stock in anything he now says. Nothing justifies the brutal use of force on a peaceful nation.
We need only look to history to gain a perspective on the catastrophic potential of a hot war in Europe. The parallel with Hitlers claims on the Sudetenland in former Czechoslovakia that preceded the Second World War are as stark as they are disturbing. The economic consequences are already severe, the human cost will be incalculable and there is the danger of ever further escalation.
It now seems clear that the time for talk is over as final appeals for diplomacy have been roundly rejected. However, there is always a responsibility to ask ourselves such questions and not abandon all hope of peace.
Consequently, I believe our greatest hope for peace now rests upon the fortitude of the Ukrainian people who need our steadfast support, and also with the Russian people who have publicly demonstrated their opposition to this terrible attack on their friends, family and neighbours in Ukraine.
These indications of dissent from within Russia provide the best hope that the Kremlin clique around Putin may rethink their disastrous course of action and the danger of escalation to a world war. This reason alone dictates we must remain alert to any chance of de-escalation if and when it emerges. All wars end in negotiation and we must never miss the opportunity even as the war drums beat.
We know the Russian President has broken international law, invaded a sovereign nation, brought bloodshed to a peaceful country and now threatens Ukraine’s democratically elected head of state and his family.
Various commentators have made two key points about how we progress. Firstly, that President Putin has gone to considerable efforts to ‘sanction-proof’ his economy, and secondly that London’s reliance on dirty Russian money is impeding international efforts to make any such sanctions meaningful. These points must be urgently addressed. In addition to this we have a need to tackle the impact of such sanctions on ourselves. The UK and Scottish Governments should bring forward, as a matter of urgency, proposals to increase the output of North Sea oil and gas, to temper already escalating energy costs and secure supplies to European neighbours and allies.
It is therefore vital that the UK Government urgently reassess such matters and brings to bear maximum pressure on President Putin to cease his hostilities and bring us back from the brink of an unthinkable third world war. (487)
xoves, 24 de febreiro de 2022
Entrevista con Fátima Nercellas e Fernando Abraldes : Sanidade Pública e de calidade e trato digno #Sergas #Urxencias #Desobediencia #Dereitos #Doentes
Fernando Abraldes (da Asociación de Pacientes e Usuarios do CHUS) e a doutora Fátima Nercellas (a quen se lle abriu expediente por desobediencia) son dous "desobedientes" aos que lles temos que agradecer que dean a cara e alcen a voz contra as inxusticias. Con eles falei. Teñen moito que decirnos. E todos moito que facer.
mércores, 23 de febreiro de 2022
Entrevista con Rafa Cuiña : as repercusións da crise do Partido Popular #politica #analise #Galicia #Génova #PartidoPopular #Feijoo
A profunda crise que vive o Partido Popular vai ter enormes consecuencias no panorama político galego. Falamos con Rafa Cuiña, para analizar esta situación.
Podedes ver tamén esta entrevista na nosa canle de Odysee e no FB "O Mundo de Pilar-Aymara"
martes, 22 de febreiro de 2022
luns, 21 de febreiro de 2022
domingo, 20 de febreiro de 2022
Novamente a censura #FreedomofSpeech #Censorship #Analysis
O Mundo de Pilar-Aymara está en:
sábado, 19 de febreiro de 2022
En conversación con Nines Maestro - Un análisis desde la izquierda #Salud #Sociedad #HHRR #Visióncrítica #Entrevista
Hace unas semanas, recomendaba el artículo de Ángeles Maestro, más conocida como Nines Maestro: "El silencio suicida de la izquierda ante la gestión de la pandemia".
luns, 14 de febreiro de 2022
Analisis eleccións Castela-León / Analysis elections in Castilla&León #Spain #Elections #Politics
Eleccións en Castela-León. Dereita e extrema dereita gañan unha maioría de escanos para formar goberno. E moitos se sorprenden. Eu non me sorprendo. O fascismo continúa a gañar espazo político no Estado. Pasamos anos vendendo por "medidas progresistas" e "gobernos progresistas" o que realmente son políticos neutralizadores dos movementos de esquerdas e dos activistas de dereitos fundamentais. Censores do pensamento crítico. O branqueamento feito polos medios de comunicación, especialmente os chamados "progresistas" é vergoñento e totalmente irresponsable.
Tempo de organizarse e prepararse para o que ven de camiño
domingo, 13 de febreiro de 2022
Fragmento Conferencia Prensa do Presidente de México, López Obrador (9-Feb-22) : Soberanía energética - Pemex - Vigo - España
sábado, 12 de febreiro de 2022
A Plataforma SAF Galiza viaxa a Madrid o 27 de febreiro #Sociosanitarios #Coidados #ConveniosDignos #Saúde #Dependencia
venres, 11 de febreiro de 2022
Keeping it human by Mandy Rhodes (@holyroodmandy) #EHRC #GenderRecognitionAct #Scotland #HHRR
As @EHRC comes under fire from LGBT charities in a toxic row over proposals to reform the Gender Recognition Act, I spoke to the chair of the statutory regulator about being accused of being anti trans. https://t.co/yFBu7dajTX
— mandy rhodes (@holyroodmandy) February 11, 2022
xoves, 10 de febreiro de 2022
mércores, 9 de febreiro de 2022
A censura non ten xustificación - O que está a acontecer é moi grave e atenta contra valores democráticos #Censura #Press #Freedomofspeech #SocialNetworks
luns, 7 de febreiro de 2022
Comisión de Investigación relativa a la gestión de las vacunas y el Plan de Vacunación en España - D. Joan-Ramon Laporte Roselló, Profesor Honorario, Universitat Autónoma de Barcelona
E fago esta pregunta: quen son os "negacionistas". Os expertos que nos alertan das opacidades de como manexan, "maquillan" e mesmo ocultan as grandes corporacións e empresas os datos? IOu os que non permiten o debate ético e científico e promoven o "pensamento único"?
— Pilar Fernandez (@pilaraymara) February 8, 2022
Errare humanum est, sed perseverare diabolicum ... e agora, que?
E iso foi o grave nestes dous anos: o grave foi manter erros e medidas que nada tiñan que ver con cuestións medicosanitarias ou científicas.
O grave foi criminalizar e demonizar a profesionais científicos, sanitarios, xuristas, filósofos que avisaban dos erros. O gasto de billóns do erario público sen auditoría algunha. O grave foi deixar en mans das avariciosas e comerciais farmacéuticas as decisións de saúde pública. (O British Medical Journal deixouno ben claro).
O grave foi o silencio cómplice da esquerda.
Todos aqueles dirixentes políticos que solían remitirse á Carta Magna de Dereitos Humanos, aos tratados de Bioética, á normativa en vigor de Defensa dos Usuarios dos Servizos sanitarios público, ou ás resolucións e recomendacións do Consello de Europa ficaron calados ante nefastas decisións políticas
O descrédito e a decepción é tal que cando queiran reaccionar van ter que traballar ben duro e esmerarse para explicar todas as súas contradiccións, simplezas e cobardía
E non, non vai valer iso de "estabamos en pandemia". Nas peores crises é cando hai que defender máis os dereitos fundamentais e esixir transparencia, ética e control
Estábamos en pandemia antes: a pandemia da destrucción dos servizos públicos, das privatizacións, da violación dos dereitos fundamentais, da propaganda, do racismo e xenofobia, da corrupción... e agora, que?