martes, 31 de marzo de 2015

Quén é o lider do Scottish Labour Party? // Who is the leader of the Scottish Labour Party? #GE2015 #Scotland #Labour #TheSNP




Dende Compostela, seguir a realidade política de Escocia require moita constancia e interese; os conceptos deben estar claros e , como en todo, hai que ter perspectiva e memoria histórica para non perderte entre figuras e nomes de responsables políticos, porque todo cambia moi rápido.

From Compostela, following the current political situation in Scotland requires a lot of persistence and interest; concepts must be clear and, as with all thing, you must have some perspective and historical memory to not get lost between the figures and names of the politically responsible, because everything changes very quickly.
 
É por iso que  cando en distintas entrevistas percibes que claramente a prensa quere eclipsar á quen é a actual líder do SNP e Primeira Ministra de Escocia (saíu na prensa mundial, non é un secreto), ou cando xornalistas experimentados  parecen non saber quén é Angus Robertson en Westminster, eu non deixo de sentirme terriblemente confusa. 


And so, when during some interviews you feel that there exists a clear intention to eclipse who is the current leader of the SNP and First Minister of Scotland (it was published in media all over the World, it’s not a secret) or when some very experienced journalists seem not to know who Angus Robertson in Westminster is, I feel terribly confused.


Todo o mundo coñece a Gordon Brown. Sucedeu como Primeiro Ministro británico a Tony Blair. Todo o mundo sabe que Gordon Brown xa non é deputado en Westminster e que anunciou que non repetiría como candidato nas vindeiras eleccións do 7 de maio. 

Everyone knows Gordon Brown. He was the British Prime Minister after Tony Blair. Everyone knows that Gordon Brown is not an MP anymore and that he announced that he wouldn’t be standing as a candidate for the General Elections on 7th May.

Gordon Brown apareceu nos  últimos momentos da campaña do Referendo prometendo o que na súa man non podía asegurar porque non tiña poderes nin capacidade de negociar. O Financial Times confirmou meses mais tarde o que era vox populi… Gordon Brown e David Cameron traballaron xuntos contra Escocia.

Gordon Brown appeared at the last moment during the Referendum campaign making promises of what he was not able to guarantee because he didn’t have any power nor capacity to negotiate. The Financial Times confirmed months later what was already vox populi... Gordon Brown and Cameron worked together against Scotland.

A triada Jim Murphy-Margaret Curran e Gordon Brown, acabou coa carreira política da que era daquela líder do Scottish Labour Party: Johann Lamont, deixando vía libre a un novo voceiro, Jim Murphy, quen prometeu cambiar radicalmente o partido e dar unha voz nova á delegación escocesa laborista.

The triad Jim Murphy-Margaret Curran-Gordon Brown ended the political career of the former Labour leader in Scotland Johann Lamont, opening the way for a new speaker: Jim Murphy who promised a radical change for the party and to give a new voice to the Scottish Labour branch.

Pero a triada é agora un binomio. Os resultados nas enquisas amosan un enorme declive para o Laborismo escocés; é o que pasa cando renuncias aos teus principios e fas campaña co inimigo. O referendo, as promesas de mais poderes (quasi federalismo) que Gordon Brown fixo, viñéronse abaixo no seu discurso sobre devolución na Cámara dos Comúns.

But now, the triad has become a binomial. Poll results show a huge decline for Scottish Labour; that’s what happens when you renounce your principles by campaigning with the enemy. The promises of more powers (quasi federalism) that Gordon Brown made during the referendum just disappeared at the very same moment as his speech about devolution in the House of Commons.

Agora tenta de novo, volve a prometer mais poderes para Escocia , dos que xa non poderá renegar outra vez na Cámara dos Comúns porque non será deputado... ao mellor sí, dende a Cámara dos Lores que o SNP quere abolir... o seu futuro político?

Now he is trying again; he is making promises of more powers for Scotland, powers that he will no longer be able to deny from House of Commons because he won’t be a MP... maybe from the House of Lords that the SNP wants to abolish... his political future?

E a prensa volve a xogar o mesmo papel. Gordon Brown está en todas as canles, en todas as fotos, tratando de salvar o escano en Glasgow de Margaret Curran (cousa que parece misión imposible). 

And the media are playing the same role again. Gordon Brown is everywhere, on all TV channels, in all photos, trying to save Margaret Curran’s seat (something that seems to be mission impossible).

Jim Murphy  está xa sentenciado, sexa cal sexa o resultado das eleccións en Escocia, simplemente falta poñerlle data ao seu adeus. Si, Jim, toma nota de Johann, unha semana antes da súa dimisión, aseguraba na portada do Daily que aspiraba ser Primeira Ministra de Escocia…  xa sabemos como acaba o conto...

Jim Murphy is already sentenced, no matter what the election results are in Scotland, he just needs to set a date for his goodbye. Aye Jim, take note from Johann, who a week before her resignation claimed on a newspaper front-page that she wanted to be the next First Minister of Scotland… and we know how that story ended. 

Namentres , continúo esperando que algún destes xornalistas tan experimentados lle pregunten aos candidatos laboristas: Quén é realmente  o líder do partido laborista en Escocia? De verdade existe o Scottish Labour Party... ou só é unha lenda urbana? 

Meanwhile, I’m still waiting for any of those experienced journalists to ask Labour candidates: Who really is the leader of the Labour Party in Scotland? Does the Scottish Labour Party really exist... or is it already just an urban legend? 


luns, 30 de marzo de 2015

Recomendado: El plasma de los corderos (Antón Losada) #prensa #libertades #marcaEspaña

Artigo de opinión de Antón Losada publicado en EL DIARIO 
Excellente e imprescindible lectura
 
El conductor de uno de los programas informativos de referencia de la mañana es cesado por sorpresa, mediante un comunicado donde parece prevenirse a la audiencia contra los efectos nocivos de ser crítico. 
Las ruedas de prensa con preguntas se han convertido en noticia y las apariciones de Rajoy ya parecen milagros celebrados con alborozo. Un programa de debate consolidado desapareció de la parrilla cuando era líder y referente de la opinión televisiva. Varios corresponsales de prestigio en la televisión pública, entre ellos Jerusalén, son relevados tras críticas públicas del PP respecto a su objetividad y sin que la empresa moviera un dedo en su defensa. Esperanza Aguirre tiene la desfachatez de vetar a una cadena de televisión porque no le gustan sus informaciones y la cadena guarda silencio. Hay periodistas que marchan al exilio por hacer su trabajo en la sala de prensa de Moncloa, durante unas comparecencias donde hace tiempo que la Vicepresidenta Maravilla, Soraya Sáenz de Santamaría, pretende decir quién pregunta, cuándo pregunta o cuánto pregunta y ahora también pretende decidir el tono correcto para preguntar.

Estábamos al borde del abismo y el Gobierno parece haber dado un paso adelante. Del "hoy no toca", el "no me consta", el plasma y no aceptar preguntas, hemos pasado a que el Ejecutivo se atreva a repartir carnés de periodista, a decir en público y en privado quién es objetivo y quién no, o decidir quién hace información y quién imparte doctrina.

Al poder le gusta la crítica y la acepta democráticamente siempre que le acabe dando la razón. Si no, es doctrina. Este Gobierno aspira claramente a convertirse en el único depositario oficial y acreditado de la deontología del oficio periodístico. Medios y periodistas españoles afrontan un desafío sin precedentes en nuestra democracia donde no solo se juegan sus balances, beneficios o salarios. Está en riesgo su razón de ser ante una sociedad que cada día concede menos valor a su trabajo y prefiere el blog de un desconocido para informarse porque le ofrece más fiabilidad.

La filosofía mediática mariana siempre ha sido clara. Lo único que importa es aquello que no sale en los titulares. Rajoy siempre ha desconfiado de los medios de comunicación. Su experiencia le indica que solo sirven para generar más ruido y confusión. Gobernar es estar, no figurar, dice el código mariano. Los medios solo valen para figurar y resultan un estorbo para estar.

Hasta su segunda derrota ante Zapatero, el marianismo había procurado cohabitar con los medios de la manera más confortable convencido que no quedaba otra que soportarlos. Para salir en los papeles, radios y teles no había más remedio que protagonizar ruedas de prensa y aceptar entrevistas.

Pero el acoso mediático financiado por el "esperanzaguirrismo" para tumbarlo durante el famoso Congreso de Valencia le permitió descubrir que, ni los medios de comunicación mandan tanto, ni había que darles tanto para salir en ellos. Esa revelación lo cambió todo. La cohabitación había terminado.

El marianismo ya no tenía por qué que dar algo a cambio. Ya podía aparecerse en un plasma y manipular a los medios para lograr lo único que le interesa de ellos: generar ruido y confusión cuando hace falta. Ya podía comunicar su propaganda sin dar un sólo titular, sin conceder ruedas de prensa ni entrevistas. Sólo necesitaba una pantalla de plasma. Incluso fue comprobando que cuantos menos titulares proporcionaba, mejor se transmitían sus mensajes. Cuantas menos ruedas de prensa concedía, más grande era la noticia por haber convocado alguna y menos importaba cuanto dijera.

 El código mariano ya no aconseja rehuir a los medios. Recomienda utilizarlos  sin complejos porque se puede y bastantes se dejan o se callan. Hacer periodismo en España se ha convertido en un thriller. La realidad se inventa como si fuera una película que bien podría llamarse "El plasma de los corderos". Mariano Rajoy es el protagonista, el guionista, el director y el productor.

La empresas de comunicación son muy libres de tomar sus decisiones, activar y desactivar programas, contratar y despedir a profesionales y mantener o cambiar su línea editorial. Están en su derecho. Me gusta creer que así tratan de hacerlo sin dejarse afectar por presiones políticas. Pero hoy más que nunca les conviene recordar la misma norma que aplican a los demás sin miramientos: ni la audiencia, ni el dinero, ni el éxito garantizan nada, ni te protegen de nada.



En este oficio las únicas cosas que te mantienen vivo frente a cualquier amenaza o cualquier gobierno son la credibilidad y la independencia. Nada más. Los periodistas deberían buscar ambas y sus empresas protegerlos y cuidarlos mientras lo hacen.  Este negocio sólo funciona bien y sólo se aguanta así.

Decía Bismark que la libertad es un lujo que no todos pueden permitirse...por eso quienes podemos hablar no tenemos derecho a callarnos.

sábado, 28 de marzo de 2015

Nicola Sturgeon's speech #SNPConf #GE2015 // Discurso da lider do SNP, Nicola Sturgeon

O Discurso da Primeira Ministra,  Nicola Sturgeon durante a Conferencia Anual do SNP que se celebra en Glasgow. Impresionante discurso no que ratificou unha a unha as propostas políticas do Scottish National Party para Escocia e coas vistas postas nas Eleccións Xerais do vindeiro 7 de maio.

Non hai límites, non dan nada por feito, e animou a loitar por todos e cada uns dos 59 escanos que lle corresponden a Escocia en Westminster.

The Speech by the First Minister, Nicola Sturgeon at the Annual SNP Conference that took place in Glasgow. A very impressive speech that ratified one by one all the proposals of the Scottish National Party for Scotland and looked forward to the General Election on the 7th of May.
There are no limits, there is nothing taken for granted; she encouraged everyone to fight for all of the 59 seats in Scotland for the Westminster Parliament.
 
O SNP, que é a 3ª forza política de Reino Unido, acada xa 102.143membros, segundo anunciou durante o seu discurso Nicola Sturgeon.
Políticas anti-nucleares, de protección dos dereitos humáns, o Sistema Nacional de Saúde, a protección e defensa dos mais desfavorecidos, a loita contra a violencia de xénero... unha aposta clara por unha sociedade mais próspera, libre, mais xusta, mais informada, mellor educada e comprometida políticamente...Simplemente brillante!
(Gracias Peter Curran por este video)
The SNP, third political force in the UK, today has 102.143 members, Sturgeon announced during her speech.
Anti-nuclear policies, human rights, protection for the NHS and the most disadvantaged, the fight  against gender violence... a clear pledge to achieve a more prosperous, free, just and well informed, better educated, politically motivated and committed society... Just brilliant!
 (Thank you Peter Curran for this video!)


domingo, 22 de marzo de 2015

Daqueles polvos... estes lodos.... #GE2015 #Scotland #theSNP #loveisintheair

No dia de onte chegou a noticia que moitxs estaban esperando dende hai meses en Escocia. O SNP , que xa era a  terceira forza política en Reino Unido, acadou un novo record en número de militantes: xa son mais de 100.000.

Esta noticia é evidentemente un golpe mais para aquelos que loitan desesperadamente de atacar ao Scottish National Party presentándoo como unha ameaza para a democracia e a integridade do Reino Unido, ou para os que insistentemente continúan atacando ou tratando de eclipsar a ineclipsable figura da súa lider e Primeira Ministra Nicola Sturgeon.

A sucesión de entrevistas nos programas de actualidade política no día de hoxe, deixáronnos imaxes como a da presenza no programa de Andrew Marr do ex-lider do SNP,  Alex Salmond que acaba de presentar o seu libro "The dream shall never die: 100 days..."(1) sobre o referendo. Notaredes que durante a entrevista, Salmond menciona unha chea de veces o nome de Nicola Sturgeon, por si alguén non sabe ainda en Reino Unido quen é a actual lider do SNP.

(1)E por certo, e a modo de avance, cóntovos que en dito libro só hai unha única mención das interferencias do Goberno Español durante o referendo onde Salmond relata moi elegantemente un moi breve encontro que tivo con Federico Trillo, embaixador español en Londres. A bó entendedor...

No mesmo programa, unha das voces conservadoras mais mediática, a deputada Tory Anna Soubry, facía gala do seu absoluto desprezo a Escocia, e á vontade democrática dos escoceses que decidirán o vindeiro 7 de maio, os representantes en Westminster. 

Evidentemente, o debate non é que o SNP perdeu o referendo... o debate é cómo o bando unionista gañou o referendo e as consecuencias inmediatas e futuras de tal "victoria"

Deixovos estes videos para que vexades por vós mesmos, primeiro a entrevista de Salmond e a continuación, a realidade de cómo en Londres vén a Escocia (hai meses non podían vivir sen eles, agora están a piques de lamentalo...)






E de novo quero dar as grazas ao meu amigo Peter Curran (@moridura) , que se toma o seu tempo, esforzo e interés para que tod@s poidamos disfrutar destes tan interesantes videos. Moitísimas grazas Peter (thank you so much, Peter)

mércores, 18 de marzo de 2015

Free Speech: Greens, SNP and Plaid Cymru #GE2015 #Scotland

Non é a miña xenofobia #Notmyxenophobia #StopRacismo

Escocia aspira a ser, ademais de un país con políticas anti-austeridade e benestar, un lugar acolledor e anti-xenófobo. 

Onde algúns  fomentan políticas e actitudes racistas ou queren rachar a carta de dereitos humáns, Escocia clama polo total respecto aos dereitos humáns e a integración racial e multicultural no seu territorio. 

Este chamado, ao que todos os países do mundo deberían adherirse e seguir o exemplo, ten agora unha nova campaña, que ven moi a conto polos últimos ataques racistas dende o único eurodeputado escocés do UKIP contra o Ministro de Asuntos Exteriores Humza Yousaf.

A campaña chámase "Not My Xenophobia" (Non (é) a miña xenofobia) e está promovida pola deputada no Parlamento Escocés





Towards sustainable fisheries: discards ban #fishing #fisheries #EUpolicies #discardsban



Logopedia para políticos // Speech Therapy for politicians #corruption #Spain

Come On! Try again! I-RRRE-SIGNNN

Manifesto #Compostela Territorio Musical #eudivirtomesenmolestar

martes, 17 de marzo de 2015

Todas somos Nicola // We all are Nicola #sendoffsexism #GE2015 #UK #Scotland #women


O que acontece coa prensa británica, e por extensión coa sociedade británica é para facer un estudo serio.  Onde moitos ven un exemplo,  eu cada vez teño mais claro que non é un exemplo a seguir por ninguén. 

What is happening with the British Main Stream Media (MSM), and by extension with British society as a whole, is worthy of study.  When many see the UK as an example, every day I am more and more clear that the UK is not an example for anyone.

Pouco se fala do significado das políticas sociais e anti-austeridade que propoñen partidos como o SNP, Greens e Plaid Cymru. 

The MSM talks very little about the meaning of social and anti-austerity policies that parties like the SNP, Greens and Plaid Cymru are supporting and promoting. 

Pouco se fala das políticas de continuidade que propoñen Tory, Lib Dem e Labour.  Todo é sobre quen vai facer coalición con quen, e o medo aos ataques exteriores. O uso político do medo sempre lle resulta ben aos poderosos.

Very little is said about the continuation of policies that the Tories, Lib Dem and Labour support. Everything is about coalitions, who with whom, and fear of exterior attacks. The political use of fear always goes well with the powerful.

De especial mención son os continuos ataques sexistas e racistas que membros do SNP están a sufrir, o que para min é unha clara mostra da degradación ética e moral de Reino Unido.

A special mention to the continuous sexist and racist attacks that SNP members have been suffering and that I see as a clear show of the ethical and moral degradation of the UK.

A Primeira Ministra de Escocia, Nicola Sturgeon, que ten unha preparación política e humana da que moitos outros políticos  carecen, leva sufrindo constantes ataques sexistas por parte de diversos debuxantes da prensa inglesa (principalmente). 

The First Minister of Scotland, Nicola Sturgeon, who has a political and humanistic preparation that many other politicians lack, has been suffering continuous sexist attacks from different cartoonists of the (mainly) English media.

Por se iso fora pouco,  o propio Primeiro Ministro David Cameron,amosou o seu desprezo á máxima representante do pobo escocés, durante a súacomparecencia do mércores pasado. Nesta ocasión, omitiu aposta que a líder do SNP é agora Nicola Sturgeon e reclamou un debate entre líderes con Alex Salmond. Parece que lle veu toda a valentía de súpeto. 

And if that were not enough, the Prime Minister David Cameron himself, showed his contempt for the maximum Scottish representative, during his appearance lastWednesday. On this occasion, he omitted on purpose that the actual leader of the SNP is Nicola Sturgeon and he called for a leader’s debate against Alex Salmond. It seems as though all his bravery has suddenly come out.

Mais non solo hai voces que dende Inglaterra pretenden eclipsar a esta brillante política. Tamén o Sr. Hamilton, histórico laborista de Glasgow, tivo o seu minuto de gloria, menosprezando  á Sturgeon, chamándolle “rapariguiña cun casco posto”.

But it is not just from England that there are voices wanting to eclipse this brilliant politician. Mr. Hamilton, a historic Labour MP in Glasgow had his glorious moment too, demeaning Sturgeon by calling her “wee lassie with a tin hat on”

De mais está dicir, que tanta testosterona xunta non é boa para a evolución dun país. Suxerir que o único que aportamos as mulleres á política son tetas e cus, é deplorable e anacrónico. Todos, e mais a prensa, é responsable de coidar e vixiar estas condutas ofensivas, e neutralizalas promovendo debates de mais alto nivel.  Estes debates tan rastreiros deben desaparecer de todas partes.

It has to be said, that so much testosterone together is not good for the evolution of any country. Suggesting that the only things that women bring to politics are tits and asses is just deplorable and anachronistic. All, but especially the media, are responsible for taking care and watching out for this offensive behaviour, and to neutralize them by promoting debates of the highest level. These creeping debates must disappear altogether.

Nicola Sturgeon merece total respecto, non só como ser humano, senón porque pola súa traxectoria, a súa entrega, o seu activismo, súa intelixencia , os seus principios e a súa valía,  gañouse o respecto de toda a Nación escocesa. Insultar a Nicola es insultar a Escocia.

Nicola Sturgeon deserves the utmost respect, not just as a human being, but because with her career, her commitment, her dedication, her activism, her intelligence, her principles and her tireless work she has won the respect of the Scottish Nation. Insulting Nicola is insulting Scotland.

Pero quero ir un pouco mais lonxe.  Cando Nicola Sturgeon é caricaturizada  cada día con ridículas, ofensivas e misóxinas viñetas, con comentarios desdeñosos, tratando de minimizala Reino Unido da un paso mais cara unha terrible social dexeneración e a política británica e a política mundial perde, perde en valores, perde credibilidade, perde en educación sobre o respecto á muller, a todas as mulleres.

But I’ll go even further. When Nicola Sturgeon is caricatured every single day by ridicule, offensive and misogynist cartoons, by disparaging remarks that try to minimise her, the UK takes a further step ahead towards a terrible degeneration and British politics and World politics losses, it loses principles, it loses credibility, it loses education about rights and the respect of women, all women.

Remato dicindo,  a modo de “Vow” , por si non quedaba claro, que usarei sempre miña cabeza, a miña intelixencia, o meu sentido do humor e para estar en primeira liña pelexando contra o sexismo en calquera lugar, e para que conste,  Nicola somos todas, aquí e en Escocia.
 
I end this article, in “vow” mode, and just in case it is not sufficiently clear - I will always use my head, my intelligence, and my sense of humour to be first one in the front line fighting against sexism anywhere. And for the record, we all are Nicola, here and in Scotland.






Cuestión de dignidade (por Luis Dávila) #etimais #emellormorrerdefame #dignidade


Colin Fox - RT UK 16/03/2015 - Independence deferred, not defeated #indyref #Scotland #polls

Happy St Patrick's Day // Feliz día de San Patricio #StPatricksDay



luns, 16 de marzo de 2015

FM Nicola Sturgeon calls for modernisation of budget process #Economy #UK #Scotland #Budgets

sábado, 14 de marzo de 2015

Do amor ao odio ... só hai un referendo e as #GE2015

Os ataques mediáticos dende Inglaterra contra Escocia non teñen parada. 

Hai tan só uns meses non cesaban de enviar bombas de amor suplicando aos escoceses que se quedasen e que no rompesen o Reino Unido; agora dende Inglaterra non cesan de chegar insultos, ofensas, e unha campaña mediática que ten por obxectivo por unha parte aunar o voto cara os conservadores (Partido Tory), e por outro atacar aos xa malferidos laboristas en Escocia. Ven sendo cada día mais habitual sentir o comentario de que os Laboristas foron os grandes perdedores de #indyref tanto nas redes coma nos programas de análise política.
Hai uns días, a imaxe de Nicola Sturgeon emulando a Miley Cyrus e a súa bola demoledora provocaba ríos de tinta sobre ética e sexismo e a fobia a todo o escocés. 

Nesta ocasión foi Humza Yousaf, o Ministro de Asuntos Exteriores do Goberno escocés quen sufríu o ataque racista e fascista de David Coburn, eurodiputado do grupo de ultradereita UKIP, quen o chamou coma un famoso terrorista.

O UKIP visto polo xenial Gregg Moodie
Quen filtra esta noticia é o Scottish Daily Mail. O Daily é un medio de clara tendencia Tory, ainda que ven sendo habitual que xornais como The Sun  publiquen unha versión para Inglaterra e outra para Escocia, con distintas mensaxes, tal e como vén explicando e analizando Wings Over Scotland.

Por segunda vez en poucos días, a resposta foi unánime en Escocia, donde non hai cabida para o racismo. Humza Yousaf, ao igual que Tasmina Ahmed-Sheik son clara mostra da total integración multirracial en Escocia.





O propio Humza Yousaf escribiu ao lider do UKIP para reclamarlle que tome medidas ante este ataque racista e islamofobo (sen resposta ata o momento).

 http://www.bbc.com/news/uk-scotland-scotland-politics-31886415


E mentras tanto o famoso "Voto" continúa dando que falar... quén o ideou? Pois segundo nos conta Bella Caledonia, o director do propio Daily Record... quén o podería imaxinar...
Quen inventou o VOW

xoves, 12 de marzo de 2015

Palestra de Mar de Lumes. Galiza con #Catalunya e #Escocia.Parte 1 e 2 #indyref via Agustín Barreiro

Videos da Xornada organizada por Mar de Lumes e Galiza pola Soberanía en Moaña o día 7 de marzo de 2015. Moitísimas grazas a Agustín Barreiro e Natalia polo  voso soporte!




First Minister's Questions - Scottish Parliament: 5th March 2015 #fmqs #Scotland

Stewart Hosie (SNP deputy leader) Iain McWhirter talking sense #GE2015 #Scotland #TheSNP


Video do programa Scotland Tonight da STV no que o segundo de abordo do SNP, Stewart Hosie e o xornalista e analista político Iain McWhirter analizaron a función do Scottish National Party en Westminster e a previsión dunha victoria histórica en Escocia nas vindeiras eleccións xerais que terán lugar o 7 de maio.

Promover políticas anti-austeridade e anti-armamento nuclear (Trident) e asegurar as tan prometidas novas competencias para Escocia (Smith Commission)  serán os principais obxectivos do SNP. 
Claramente posicionados en contra doutro goberno conservador que tería horribles consecuencias para Escocia, apostan por buscar unha coalición anti-austeridade.